Voelgels

Wat kan de voelgel Erkenning allemaal voor je doen? Zoals elke voelgel begint de harmoniserende voelgel te werken daar waar jij bent in je ontwikkeling. Zit je in een depressie dan kan Erkenning je helpen om de zwaarte lichter te maken en uit de depressie te komen. Voel je je slachtoffer en ‘zielig’ dan kan Erkenning je helpen om je krachtiger te voelen in jezelf. Voel je je miskend en wil je niet meer meedoen, dan kan Erkenning je helpen om terug te gaan naar het gevoel een eigen leven te hebben. In het algemeen kun je zeggen dat Erkenning je dichter bij je ‘ware’ zelf kan brengen door de tegenstellingen in jezelf te verminderen. Hierdoor kun je je zelf beter voelen en ervaren. Je voelt meer rust in jezelf en met jezelf ontstaan. De druk van buiten neemt af, waardoor je zenuwen zich kunnen ontspannen. Het kan je meer zelfverzekerd maken. In dat proces wordt de buitenwereld minder belangrijk en kun je meer bezig zijn met je zelf en je welzijn.
Wil je eenvoudiger beginnen dan kun je de voelgels Blijheid van Leven of Liefde voor je Zelf proberen.

Uitgebreide achtergrond bij het onderwerp Erkenning
Erkenning is misschien wel het individuele thema van deze tijd.
De voelgel Erkenning kan daarom een uitgebreide inleiding gebruiken, want erkenning kent vele gezichten. De twee meest uitgesproken gezichten zijn ‘erkenning van binnenuit’ en ‘erkenning van buitenaf’.
Van binnenuit gezien bestaat onze persoonlijkheid uit veel verschillende delen: ‘personen’ die denken, ‘personen’ waar tegen we praten in onszelf, ‘personen’ die voelen, ‘personen’ die van alles doen. En al die delen van onze persoonlijkheid hebben hun eigen leven, hun eigen wil en eigen doel. Zelden staat alles in ons op één lijn, zelden staan alle neuzen in één richting. Elke wil heeft daarbij zijn eigen richting en een eigen mening. Maar elk deel vraagt wel om erkenning, waardering en aandacht. Dit leidt niet zelden tot innerlijke conflicten en veel onzekerheid. Het maakt dat we voortdurend met onszelf bezig zijn om elk stukje gedrag, elke gedachte en elk gevoel van/in onszelf te rechtvaardigen, om zo die kluwen van onzekerheden onder de duim te houden.
Van buitenaf, -van familie, van vrienden, van de maatschappij-, is er ook een grote behoefte aan erkenning, waardering en aandacht. We kunnen veelal onszelf zijn? Of zijn we de kleren die we dragen, zijn we wat we bezitten, zijn we onze titels, onze status, oma, opa, moeder, vader, dochter, zoon, tante, oom, nicht, neef binnen een gezin en familie? Zijn we alles bij elkaar of zijn we hoe het uitkomt bij elke situatie? Als we onszelf zijn, wie zijn we dan? Zijn we echt onszelf of zijn we de rol die we op dat moment spelen? Zijn we onszelf in de rollen of door rollen (na) te spelen? Worden we gewaardeerd voor wie we zijn, of worden we gewaardeerd voor de rol die we spelen? En tegelijkertijd: voldoen we aan de verwachtingen en aan het beeld dat men van ons heeft? Hierdoor zijn we in de buitenwereld ononderbroken zelfbewust: hoe zie ik er uit, wat denkt men van me, hoe kom ik over? We willen zelfs erkenning van al die mensen die we niet eens kennen! Onder de oppervlakte kan zich een doolhof van onzekerheden ontwikkelen.

Geen erkenning
Wat gebeurt er als we geen erkenning en waardering (denken te) krijgen voor wie we zijn of voor ons werk? Als het gaat om wie we zijn dan wacht depressie om de hoek. Depressie is zonder uitzondering gebaseerd op een gevoel van gebrek aan erkenning. Als het gaat om ons werk dan dreigt ME (chronisch vermoeidheidssyndroom) of een burn-out, waarbij de energievoorziening op slot gaat onder het motto: als ik niet gewaardeerd wordt dan doe ik niet meer mee.
Tegenwoordig spelen sociale media een groeiende rol. Berichtjes en reacties op Facebook en het aantal likes kunnen grote invloed hebben op gevoelens van erkenning. Als we ons daarbij bedenken dat 50% van de jeugd als doel heeft om via de sociale media beroemd te worden, kunnen we een ongekend aantal teleurstellingen en depressies voorspellen.
We hebben het dan nog niet over het pesten en de verspreiding van haat op de sociale media, waarbij weinigen een goed gevoel over zullen houden.
Parallel zien we een groeiende groep burgers die zich niet gehoord, niet gekend en niet gewaardeerd voelt en voor wie democratie een vals idee van inspraak en erkenning is geworden. Tegenstemmen, een vorm van ‘ik doe niet meer mee als ik me niet gehoord en niet erkend voel’, neemt ongekende vormen aan. Het gevaar van een valse erkenning van die groep is groot. Beloftes die niet waar gemaakt kunnen worden en acties die het tegenovergestelde effect hebben, liggen op de loer.

Wat zijn de oplossingen?
‘Erkenning van buitenaf’ krijgen is een heilloze onderneming. Erkenning van buitenaf is een bodemloze put, want de oorzaak, -de onzekerheden-, worden daarmee niet weggenomen. Barbara Streisand wordt gezien als de beste zangeres van/in de USA. Toch durfde zij 30 jaar lang, vanwege angst, niet op het toneel te zingen. Wij kunnen alleen zelf onzekerheden in onszelf overwinnen.
Erkenning binnen ons zelf ontstaat door harmonie in ons zelf te creëren, harmonie tussen de verschillende delen in onszelf zoals de belangrijke harmonie tussen denken en voelen. Hart-hoofd coherentie wordt het ook wel genoemd. De voelgel Erkenning kan ons op de weg zetten naar erkenning binnen ons zelf (waardoor het zoeken naar erkenning van buiten onnodig wordt).

P.S. In het boek De Ware Vrouw is veel van bovenstaande problematiek terug te vinden. Het biedt inzicht in het wezen van de toekomstige vrouw (de Ware Vrouw) en een handleiding om die toekomst in je leven te brengen en vorm te geven.