Beschrijving
Het boek kan je vertederen, verzoenen, verblijden, ontroeren, tot tranen toe laten lachen, je wakker maken, verdrietig maken, gelukkig maken, maar ook kwaad maken.
Het kan je diep raken en misschien wel zo boos maken dat je het boek weggooit, verscheurt, zelfs in de kachel wilt gooien.
Daarom, pas op, wij zoeken geen lezers, wij schrijfsters kunnen niet stoppen met waarschuwen: je leven zal niet hetzelfde zijn als je dit boek gelezen hebt.
Je zult nooit meer alles kunnen vergeten wat je hebt gelezen. Het kan het verhaal, het avontuur van jouw toekomst worden.
Er kan een vlammetje gaan branden dat je onstopbaar met kleine of met grote stappen naar het zijn van de Ware Vrouw brengt.
Dit avontuur, niet een uiterlijk maar een innerlijk avontuur, is het grootste avontuur voor een vrouw op aarde.
We zijn nooit meer alleen.
Inleiding – De Ware Vrouw, het eeuwige mysterie van de vrouw ontraadseld
In deze tijd van grote veranderingen willen wij vrouwen en schrijfsters ons steentje bijdragen, en een poging doen om het eeuwige mysterie, ook wel beschreven als an enigma riddled in a mystery (een enigmatisch geheim verraadseld in een mysterie), rond de vrouw te ontsluieren.
Elke vrouw is zich meer of minder bewust van haar capaciteiten een mysterie op te werpen, voor altijd onvoorspelbaar te blijven, een man te kunnen betoveren. Ze heeft een geheim zesde zintuig dat onfeilbaar werkt en een touch die elke man kan laten doen wat zij wil. Mannen zijn zelfs na het gebruik van de geheime wapens en afstand-bediening nauwelijks bewust van wat hen heeft bewogen.
Deze tijden vragen om eerlijkheid, om oprechtheid, transparantie, samen-werken en samen-leven. Wij vrouwen willen in dit boek de weg ontdekken naar wat wij de Ware Vrouw noemen – een vrouw open, eerlijk, die haar twijfel en onzekerheid van zich af heeft geschud en haar intuïtieve capaciteiten gebruikt om de paden naar een nieuw Paradijs te betreden.
De mannen hebben het duizenden jaren geprobeerd en hebben fantastische apparaatjes ontwikkeld, maar het oplossen van oorlog, armoede, ongelijkheid en crisissen is niet hun stiel. Hun mannenlogica bevat te weinig gevoel – de bron van het leven. Het broekzak-terrein van vrouwenlogica. Wij vrouwen kunnen met ons intuïtief gevoel alle problemen de wereld uithelpen, problemen die voor mannen redelijk onoplosbaar zijn.
Dit boek gaat over de reis, de zoektocht, het avontuur van de Ware Vrouw ontdekken. Over het heft van je leven in eigen handen nemen. En de wereld te verrassen met een nieuw paradijs op aarde.
21 feb 2012
Inhoudsopgave
I. ONS BOEK
1. Het Eerste Paradijs
– Hij en Zij. Een eeuwige romance? –
2. De Geboorte van de Nieuwe Vrouw
– de onzekerheid voorbij –
3. Vrijheid van Nu
– bevrijding uit de constructie ‘ik’? –
4. De Twijfel van Onzekerheid
– uw naam is vrouw –
5. Spelen op de Bierkaai
– de laatste snik voor het avontuur –
6. Het Grote Gelijk
– buigen, buigen, buigen… of barsten –
7. Falen – altijd weer dat falen!
– wij zijn de scheppers en verantwoordelijk voor onze schepping –
8. Anders hoor je er niet meer bij!
– de geboorte van het individu –
9. We willen allemaal bedrogen worden
– het avontuur roept ons –
10. De eenzaamheid overwinnen?
– onze beste vriendin omarmen –
11. De bijzondere eenzaamheid van de zwangere vrouw
– het mooiste geheim –
12. Als de tranen op zijn zie je: je bent niet alleen
– verlossing uit de val? –
13. De vele, vele kanten van de vrouw
– het geheim achter kletsen –
14. Geven, geven, geven
– kunnen wij vrouwen vrede brengen? –
15. Hebben wij vrouwen vrije keuze?
– alleen in het positieve –
16. De onderdanige Vrouw
– en de onbeschikte man –
17. Vrouwenlogica – een inleiding
– is er een toekomst voor mannenlogica? –
18. Vrouwenlogica – een uitleiding
– een regelarm Nederland –
19. Mannenlogica
– alles wat wij niet snappen bestaat niet –
20. Ach, die mannen …
– vrouwen leren kennen is niet te doen –
21. Van uiterlijk naar innerlijk
– het grootste avontuur op aarde –
22. Gevoel, gevoel, gevoel…. en emotie
– contact met het Geheel –
23. De Ware Vrouw als zich zelf
– alleen zonder te vergelijken kun je je zelf worden –
24. Het Geluk van de Ware Vrouw
– alleen geluk wat je afdwingt is niet vluchtig –
25. De Rechtvaardige Wereld van de Ware Vrouw
– de transformatie van een onrechtvaardige wereld –
26. De Ware Vrouw en de economie
– oplossingen voor onoplosbare problemen –
27. De Wetenschap van Leven van de Ware Vrouw
– het nieuwe voorspellen –
28. Het Grote Waarom van het Leven
– de vrije wil in het goede –
29. Het Vertrouwen van de Ware Vrouw
– vertrouwen in de toekomst, niet in het verleden –
30. De Ware Man
– de ontsloten man –
31. De Fantasie van een Kind
– hoeveel gebroken harten ken jij? –
32. De Geboorte van het Ware Kind
– vrijheid is de sleutel tot geluk –
33. De Wereld in Vogelvlucht door de Ware Vrouw
– de reis naar het Geheel –
34. Eilanden van de Ware Vrouw
– het ware leven gevoel –
35. Het Grote Voorbeeld
– een Deltaplan van waarden –
36. Het grote verlangen van de vrouw
– jij bent je beste vriendin –
37. Klop, klop, klop…
– de romantiek van het universum –
II. ONZE PERSOONLIJKE HOOFDSTUKKEN
– Kan je wakker worden in je eigen atoom?
Henriëtte Spetter
– Een Ware Vrouw in wording
Hyacintha Schouten
– De lange weg naar binnen
Vivienne Boulay
– Mijn bevrijding uit het ijs
Eline van Kinsbergen
– Een reisverslag van de zoektocht
Mayra del Pilar Carcamo Berty
III. VRAGEN EN ANTWOORDEN
- Hoe kijkt de Ware Vrouw naar het Koningshuis?
- Hoe politiek correct zijn ware vrouwen?
- Hoe staan ware vrouwen tegenover politiek, waar staan ze in de politiek?
- Hoe is het idee voor het boek ontstaan?
- Jullie gebruiken niet altijd goed lopende zinnen, jullie gebruiken
- wel veel vrijheden in de taal, is dat bewust als stijl gedaan?
- Kan het boek De Ware Vrouw ook iets betekenen voor vrouwen die genoeg hebben van het leven?
- Hoe gestaafd zijn de ‘wetenschappelijke’ beweringen, stellingen, hypotheses in dit boek?
- Hoe weten jullie dit allemaal?
- Hoe zit dat nu allemaal, hoe werkt het?
- Veel mensen zullen cynisch zijn tegenover zoveel moois. Wat zeggen jullie tegen cynisten?
- Hoe kijken jullie naar het geweld in de maatschappij?
- Als vrouwen jullie adviezen massaal overnemen kan dat gevolgen hebben voor de economie. Zijn jullie niet bang voor de gevolgen?
- Gaan vrouwen niet veel minder uitgeven bijvoorbeeld?
- Is jullie boodschap geen oude wijn in nieuwe zakken?
- Kun je uitleggen waar jullie dat alles vandaan hebben? Hoe kunnen wij dit plaatsen tussen al die nieuwe bewegingen in de maatschappij?
- Is jullie boodschap op veel punten niet belegen? Goed en kwaad, waarheid en leugen zijn tegenstellingen zo oud als de wereld en die halen jullie weer uit de kast. Daar is toch niets nieuw aan?
- Jullie hebben het over de leugen, leugens, liegen, bedrog, maar dat is toch niet echt netjes, kunnen jullie het niet anders zeggen? Je maakt iemand toch niet zomaar uit voor leugenaar?
- Wat is waar? Wat is speculatief? Wat is gedroomd?
- Kunnen jullie nog iets meer zeggen over het verschil tussen mannenlogica en vrouwenlogica? Zijn er fundamentele verschillen?
- Jullie zeggen dat alleen biologisch eten goed voor ons is. Maar dat is toch veel duurder? En dat is wetenschappelijk toch niet bewezen?
- Zijn ware vrouwen vegetarisch? Jullie noemen dat niet specifiek.
- Jullie schrijven dat hygiëne voor kinderen gezondheids – problemen geeft. Hoe zit dat?
- Jullie maken een groot verschil tussen mannenlogica en vrouwenlogica, maar logica is toch altijd dezelfde logica? Het is logisch of niet?
- Er staat niet zoveel over liefde in het boek? Hoe komt dat?
IV. GEURGEL DE WARE VROUW
V. ZES OPLOSSINGEN VAN DE WARE VROUW
Oplossing 1: Een Schone Wereld
– “An Earth Saving Revolution” –
Oplossing 2: Gratis Elektriciteit voor ieder Huis
– gratis koopkracht voor het oprapen –
Oplossing 3: Elk Kind kan een Genie worden
– het einde van geweld –
Oplossing 4: Cradle- to- Cradle
– de redding van de aarde –
Oplossing 5: Het Potjessysteem
– nooit meer geld tekort
Oplossing 6: Van Europees leger naar Wereld(vredes)leger
– tijd voor vrede, wereldvrede –
VI. BEDANKJES
VII. REFERENTIES
VIII. WETENSWAARDIGHEDEN
IX. NOTITIES
Hoofdstuk 6. Het Grote Gelijk
– buigen, buigen, buigen… of barsten –
We moeten altijd gelijk hebben. We doen er alles aan om gelijk te krijgen, te hebben. We zijn bereid alles op te offeren voor ons gelijk, zelfs ons huwelijk, zelfs onze familie. Het lijkt wel of we alles kunnen opgeven behalve ons gelijk. Waarom is dat zo? Waarom is ons gelijk zo belangrijk? Waarom verdedigen we ons zo vaak en zo getergd? Waarom kunnen we niet stoppen met onszelf te verdedigen? Wat is daar nou zo erg aan, geen gelijk hebben?
Waarom is het zo erg je ongelijk toe te geven? Waarom willen we ten koste van alles ons ongelijk uit de weg gaan? Waarom kunnen we niet tegen kritiek? Waarom brengt kritiek zoveel, soms zelfs gewelddadige reacties teweeg? Honderd goede recensies kunnen een schrijver, kunstenaar en artiest niet beschermen tegen die ene slechte recensie die met zijn venijn door je ziel snijdt.
Waarom wil zo iemand je kapot maken, denk je? Hoe kan iemand zo gevoelloos en superieur doen? Is het zijn frustratie die boven komt drijven?
En ook al weet je in alle facetten dat de kriticus ongelijk heeft, de kritiek, de schade van de kritiek blijft. De kriticus die zegt dat je dik bent om je te plagen, om iets recht te zetten, uit jaloersheid of omdat de kriticus aanvoelt dat daar je zwakte zit, zorgt ervoor dat je nooit meer gewoon in de spiegel kunt kijken, en veroordeelt je mogelijk tot je dood als je extreem anorexisch wordt. Wat een machtsuitoefening, wat een machtsmisbruik.
En we zien het overal. Schelden, kwaad spreken, roddel – de intensiteit die komt uit de ander pijn aandoen, de ander pijn willen aan doen, de ander te zien lijden. Te voelen lijden?
Omdat we zelf zo geleden hebben? Omdat we zelf lijden en de ander willen laten voelen wat wij voelen? Koekje van eigen deeg? Een wanhoopskreet, die gehoord wil worden? We hebben nauwelijks controle over ons zelf.
Is het daarom misschien dat we zo wanhopig zijn in ons gelijk te krijgen, te behouden?
Alles is onzeker in ons, over niets in onszelf zijn we zeker.
We staan er bij en kijken er naar.
We moeten zekerheid hebben want anders… Ja wat anders? ‘Anders stort alles in elkaar, verlies ik mezelf. Word ik misschien wel gek. Ik moet en zal mijzelf overeind houden.’
We zijn een massa onzekere mensen die proberen zekerheid te vinden bij elkaar. Bij een groep, bij meer groepen, bij gelijken, bij familie(banden), bij organisaties, bij de overheid, de regering.
Maar elke keer worden we bedrogen door personen, door zovele instanties die misbruik maken van onze onzekerheid om hun macht te kunnen vergroten en zich te kunnen verrijken. Instanties die ons verzekeren dat wij ze kunnen vertrouwen, terwijl alle schandalen van hen komen.
En zelfs als eerlijkheid in het vaandel staat en belangenvertegen- woordiging de kern van het bestaan is, blijkt ook daar macht te corrumperen.
Is er dan wel een uitweg? Of zijn we tot het bot toe slecht? Behoren eerlijkheid en betrouwbaarheid tot een onbereikbare en onhaalbare utopie?
Please get us out of here!
Zekerheid, we willen zekerheid, geborgenheid, veiligheid. Waarom is dat zo moeilijk te krijgen? Natuurlijk, we hebben goddank onze verzorgingsstaat. Maar is dat concept veilig? Wat als andere belangen belangrijker worden? Als wij wegbezuinigd worden? Ze ons niet meer zien staan? We niet belangrijk genoeg meer zijn? Hebben wij daar nog iets te zeggen?
Wat een schijnbaar hopeloze zaak (behalve als je je koetjes op het droge hebt natuurlijk).
Of moeten we terug (of vooruit in het boek) naar onze opgetuigde kerstboom om iets van een verklaring te vinden? Is het de constructie die we ‘ik’ noemen die we tot alles willen verdedigen? Zijn we zo onzeker omdat een constructie niet altijd, niet onder alle omstandigheden beschut is tegen zovele krachten van buiten?
Zonder ons gelijk kan de constructie verzwakken, schade oplopen of er kunnen zelfs stukken afbreken. Wij hoorden het vroeger als eerste in het Engels: een nervous breakdown.
Wij moeten ons zelf in stand houden: ‘Wij hebben gelijk, altijd gelijk, altijd weer gelijk en niemand die ons er vanaf brengt. Zo!’ We geven nooit toe! Alleen, het is geen verdediging tegen kritiek.
Kritiek kan dodelijk zijn. Het richt zijn doel op je zwakheden. Hoe maak je je onkwetsbaar voor kritiek? Door ogenschijnlijk geen zwakheden te hebben en je oersterk voor te doen? Door je ongevoelig te maken daar waar je gevoelig bent? Vele mensen kunnen het, jezelf gevoelloos maken, maar de prijs die je er voor betaalt is hoog, zo hoog. Als het lukt stop je daar mens te zijn, kun je je daar niet meer mens voelen. Op dat punt word je onbereikbaar, ook voor je zelf. Een controle, een knop die het systeem van gevoel op uit zet.
Het voordeel is wel dat je geen geweten meer hebt. Je zet je geweten uit en je kunt rücksichtslos opereren. Iedereen die in je falsificaties trapt is een loser, toch?
Opeens is alles geoorloofd: Greed is good 3.
Gompie, er moet toch een oplossing zijn? Misschien buiten de opgetuigde kerstboom?
Zou het zo zijn dat we ons niet kunnen veroorloven ons zelf een tweede keer te verliezen? Zou dat de reden zijn waarom we onder alle omstandigheden ons gelijk moeten houden, het ten koste van alles moeten beschermen?
Zonder gelijk verliezen we ons ‘ik’, dreigen we ons ego te verliezen? Is dat wat we voelen? Wat hebben we nog over als ons ego ondergraven wordt, er poten onderuit gezaagd worden, als we niet meer zeker kunnen zijn over of het nog wel klopt met ons? Wat blijft er van ons over als ons ego breekt, waar komen we dan terecht? De dreiging van het Grote Niets? Een leven van betekenisloosheid, van naderende leegte?
‘Het gaat niet om goed of slecht, het gaat om lijfsbehoud, om voort te kunnen bestaan, om te overleven. Leven in een leugen is niets, helemaal niets vergeleken met een onleefbaar leven.’
Nee, ons gelijk is van levensbelang. Wij moeten en zullen ons aan ons gelijk vastklampen ook al is het één grote leugen. ‘Waar kom je eigenlijk mee zeg? Iedereen doet mee, doet er aan mee. Geen vuiltje aan de lucht. Je moet het spel kunnen spelen, anders verlies je.’
Als het maar leuk is, dat telt! ‘Hoe was je weekend? Heel leuk? Ja, bijzonder leuk. Fijn hoor dat jullie het zo leuk hebben. Gaan jullie vaker iets leuks doen? Ja hoor, we gaan bij vrienden leuke dingen doen en we gaan er ook op uit om leuke dingen te doen. Leuk hoor al dat leuks. We boffen maar met zoveel leuks.’
Leuke dingen doen, de beste methode om de demonen op afstand te houden?
Maar wat als het allemaal niet zo is als we zouden willen, als we ontevreden zijn met ons leven, met ons zelf? Als ons gelijk barstjes gaat vertonen die we niet goed meer kunnen oplappen? Als de twijfel en onzekerheid, onze angsten aan de deur van ons ‘ik’ knagen?
Hoe kan je het hoofd bieden? Is er een alternatief? Een alternatief waarbij je niet alles verliest, niet alles dreigt te verliezen? Wat gebeurt er als je het Grote Gelijk loslaat? Is het echt zo verschrikkelijk als de angstbeelden vertellen, voorspellen?
Als we onze vrouwenlogica gebruiken en ons afvragen wat er gebeurt als we onze opgetuigde kerstboom weggeven en de constructie die we ‘ik’ noemen, het ego, laten breken, dan verlies je alleen iets wat niet echt is, niet echt waar, wat nep is, een leugen, een façade, maskers en rollen, een heleboel gedoe.
‘Gut, is dat waar?’
Zou het Grote Gelijk de grootste bron van ons ongeluk kunnen zijn? Het zou toch niet zo zijn dat als we ons Grote Gelijk opgeven, we automatisch een brede weg van geluk opstappen? Dat alles dan van je afvalt? Het einde van het Grote Gevecht tegen…. ja tegen wat? Tegen de wereld of is het toch weer de constructie, de valse constructie die vecht om te overleven?
En wat hou je over volgens onze vrouwenlogica? Simpelweg dat wat echt is, dat wat waar is: ons zelf, ons innerlijk zelf, ons eeuwig evoluerende zelf van schoonheid, goedheid en waarheid.
Het lijkt dat onze onzekerheid, onze twijfel, onze angsten, onze weerstanden, ons minderwaardigheidscomplex alleen maar een leugenachtige truc van ons ego is geweest om ons in zijn greep te houden. Een ingebouwde machinatie in de constructie? Zo eenvoudig?Het heeft ons zoveel wijs gemaakt aan zwakten en gebreken dat wij niets meer durfden, in niets meer konden geloven dan in de God Ego, onmachtig waren de Grote Leugen te doorzien en slaven zijn geworden zonder eigen wil, zonder eigen keuze.
De wil van ons ego – een constructie for heaven’s sake – bestuurt ons leven als een perfecte heerser van alle markten thuis. Schier onverslaanbaar, omdat vrijheid, eerlijkheid en transparantie de enige vijanden zijn.
Zou daarom nu de tijd aangebroken zijn? De tijd waarin we ons ware zelf terug kunnen vinden? Kunnen gaan kiezen voor alleen goed? Zijn wij in staat ons zelf te verlossen van het kwaad door ons ego te laten buigen voor het goede? Is het de tijd om pijn, lijden, eenzaamheid, hardheid, geweld, voorgoed te overwinnen? Kunnen wij helpen een nieuw paradijs te scheppen door ons te bevrijden?
Het Grote Gelijk ligt in vrijheid, eerlijkheid en samenwerken – let maar op !
Een praktijk voorbeeld:
Kort geleden reden wij achteruit van ons erf af. Een mevrouw liep langs met haar twee hondjes en passeerde precies toen wij achteruit reden. We zagen haar niet. In de secondes ervoor had zij de keuze even te stoppen of door te lopen en zij liep door. Wij reden ook door. De hondjes liepen iets achter haar, waardoor ze flink aan de lijnen moest trekken om de hondjes te redden van onze wielen. Eenmaal gepasseerd keek ze kwaad naar ons. Ze had natuurlijk gelijk: wij hadden moeten stoppen.
Maar als we de situatie analyseren: de gevolgen van je gelijk willen pushen kunnen zo groot zijn dat je hondjes worden doodgereden. Jij had gelijk maar je hondjes zijn dood. Niet door jouw schuld, of wel? Het was toch zijn schuld!
Je hebt er alles voor over om je hondjes te beschermen, maar ben je ook bereid je grote gelijk hiervoor op te offeren?
Het Grote Gelijk is een heel gevaarlijk instrument, dat we beter voorgoed kunnen opbergen.
3Film: Wall Street van Oliver Stone (1987)
Hoofdstuk 9. We willen allemaal bedrogen worden
– het avontuur roept ons –
Waarom is dat toch, die wens (om) bedrogen te worden? Waar komt die wens vandaan?
Hij is zo hardnekkig en zo onoverkoombaar. Is het simpele ijdelheid? We willen aangesproken worden op onze schoonheid, onze aantrekkingskracht, ons geluk, onze uniekheid. Wij willen behoren tot die uitgekozen elite, hen die het altijd goed gaat, hen bij wie alles aan komt waaien. Je doezelt heerlijk weg in dat soort sferen. En ook al klopt het niet, is het bezijden de waarheid, is het een droom van fake, een fantasie van het kind in ons, het voelt zo ontzettend fijn. Bij gebrek aan The Real Thing fantaseren we de fake tot cool.
Of is het toch soort zoekt soort? Je voelt je ongemakkelijk bij perfectie, bij waarheid, bij waarden waaraan je niet kunt voldoen?
Een leugentje om bestwil is niet verkeerd, toch? Het ware bestaat toch niet. Dat is een uitvinding voor goedgelovigen, voor idealisten, utopisten, voor mensen zonder realiteitszin, voor mensen zonder scepsis, voor zwevers, voor die losers.
‘Wij worden bedrogen en weten het. Het hoort bij het spel, het is de werkelijkheid, onze werkelijkheid. Wij hebben de controle.’
Daar zit wel wat in: zijn we zo goedgelovig?
Gebeurt het zonder dat wij het door hebben? Worden we gegijzeld door het goede in de mens?
Is het een samenzwering van de media, van de reclame?
Worden we gestuurd via ons onderbewustzijn?
Is de wetenschap daarom zo bedrieglijk?
Uit naam van de wetenschap zijn eieren goed, vervolgens slecht, dan een beetje goed en nu, alles overziend, toch weer goed. Wie gelooft nu wat? Zoveel verschillende kampen alleen al rond een ei. Heus wahaar.
Kan de was de laatste 40 jaar steeds maar witter zijn geworden? Kan het zijn dat ze nu – na 40 jaar pas – een echte vlekken-oplosser hebben ontdekt? Is het toevallig?
Hoe kan het dat de meeste geneesmiddelen niet genezen, alleen symptomen onderdrukken?
Waarom kunnen alternatieve geneeswijzen – ondanks talloze successen – geweerd worden onder het mom niet-wetenschap-pelijk? Middelen voor zwakke geesten? Wie bedriegt wie?
Zijn we gek of gewoon onmenselijk?
Hoe kan het dat we ons zo laten inpalmen? Zo voor gek laten zetten?
Hebben wij niets te zeggen? Kunnen wij niet zelf beslissen wat goed voor ons is?
Moeten er altijd instanties zijn die het beter weten? Voor ons.
Onderzoek – ja onderzoek – wees uit dat de expertise van de massa elke expertise van een mens, een universiteit of instantie overtrof. Met elkaar zijn we de beste expert*. Waarom wordt het niet aan ons gevraagd?
Of is het dat wij vrouwen graag opkijken naar de man? Opkijken naar zijn autoriteit, zijn kennis, zijn intelligentie, zijn zeker weten?
Willen wij ons graag over geven aan zijn macht, zijn kracht, zijn bescherming, zijn waarheid?
Nemen we de rest maar op de koop toe?
We willen zo graag geloven, zo ontzettend graag geloven. We moeten geloven, we zijn verloren als we niet meer geloven.
Of zou het zo zijn dat wij vrouwen de enigen zijn die de waarheid kunnen vinden. Kunnen verdedigen?
Die mannen met hun eenzijdige benadering kunnen onmogelijk de waarheid benaderen. De materiele waarheid, de fysieke waarheid, hun terrein – ok -, maar het leven is ons terrein. Wij moeten de waarheid zoeken en vinden in leven, het leven, de werkelijkheid van alledag.
Alleen wij hebben oog voor de short-cut naar de waarheid.
De short-cut die intuïtie heet en directe toegang geeft tot het gevoel van de werkelijkheid. Geen eindeloze onderzoeken die elkaar tegenspreken, geen stap-voor-stap babystapjes naar het kleinste deeltje dat gaat verklaren waarom jij er bent. Alleen met dat speeltje kunnen wij ons zelf verklaren?
Bestaat er iets in ons dat niet bedrogen wil worden? En als dat zo is, hoe zou dat er uit zien, hoe zou dat voelen, zou je het kunnen ervaren? Zouden wij het in vrijheid kunnen vinden? Zou er iets in ons bestaan zijn dat los staat van alles? Is los blijven staan van alles? Onaangetast?
Het kan toch niet zijn dat wij voor altijd veroordeeld zijn tot het bedrog van de Grote Leugen? Als een verslaving die niet kan doven, waaruit we niet kunnen ontwaken? Er moet toch een uitweg zijn, we kunnen toch niet als dolende zielen in een verslavingshof van bedrog blijven genieten? Kunnen wij niet de waarheid achter bedrog onderzoeken en ons bevrijden uit die greep?
Is bedrog zo’n methode om ons snel bewust te maken? Iets dat ons verlangen naar harmonie, schoonheid en perfectie doet groeien? Iets dat ons aanzet leugens te verwerpen, uit ons leven te willen bannen? Is die duisternis om ons heen het instrument om onze wens naar licht, naar vrede, naar goedheid, naar vrijheid te voeden? Zou dat de beloning zijn als we het gevecht winnen?
Een utopie, een wereld die nooit zal zijn, beweren de weters, de kenners, de specialisten, de futuristen, de pessimisten en al diegenen die geen toekomst voor zichzelf zien, die het opgegeven hebben te dromen, te geloven, te proberen, te doen. De koningen, keizers en admiralen van hun Grote Gelijk.
Het Grote Avontuur heeft het vele duizenden malen bewezen – het avontuur is ons gegeven, het grootste geschenk op deze aarde. Het staat altijd klaar om ons te verwelkomen als kinderen.
*Boek: The Wisdom of Crowds – James Surowiecki (2005)
